علی ادایی اصفهانیعلی ادایی اصفهانی، از شعرای قرن دهم هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعلی ادایی اصفهانی، از شعرای قرن دهم هجری در اصفهان بوده است. طبعش به غزل مایل بوده و آنچه به خیالش میآمد به نظم میکشید. او بسیار مغرور و خودستا بود و به شاعران هم عصر خود اهمیّتی نمیداد. وی در سال ۹۵۵ق وفات یافته و در بیرون دروازه حسن آباد اصفهان مدفون شد. [۱]
حسینی کاشانی، محمد، خلاصه الاشعار (بخش اصفهان)، ص۳۸۰.
سام میرزا مینویسد: قافیه غلط در شعر او بسیار است. [۲]
میرزای صفوی، سام، تذکره تحفه سامی، ص۸۱۹.
دیوان اشعارش اکنون موجود نیست ولی در خلاصه الاشعار تعدادی از ابیات شعرهای او آمده است.وی به مطالعه اشعار قدماء علاقه داشته و نسخهای از «نه سپهر» امیرخسرو دهلوی را به خط نستعلیق در سال ۹۲۳ق کتابت کرده که در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است. [۳]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۲، ص۴۳۴.
برادرش هم شاعر بوده و «بهاری» تخلّص میکرده است. این بیت از اشعار ادایی اصفهانی است: "در خواب شدم لعل توام پیش نظر بود ••• بیدار شدم دیده پر از خون جگر بود". [۴]
اوحدی بلیانی، محمد، عرفات العاشقین، ج۱، ص۵۷۵.
[۶]
ایمان، رحمعلیخان، منتخب اللطایف، ص۹۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۵۴. ردههای این صفحه : شعرای اصفهان قرن 10 (قمری) | شعرای ایران قرن 10 (قمری)
|